Fantasy historyczne

Drugi tom cyklu „Na Zachód od Zachodu” zaczyna się w dokładnie tym samym miejscu, co poprzedni skończył. W związku z tym, rozpoczynamy od wybuchu bomby. Czy potem, zgodnie z prawem Hitchcocka, napięcie wzrasta? Wotanie i owslanki zostają zaatakowani przez Badlandczyków i pojmani niemal bez wysiłku. Już na początku dowiadują się, że ich przeznaczeniem tak czy siak jest umrzeć, ale nie tak zwyczajnie, tylko na arenie ku uciesze gawiedzi. Ucieczki nawet nie ma co próbować; ukąszenia […]

Miałam nadzieję, że książka będzie o czym innym. Oczami wyobraźni widziałam D’Artagnana i spółkę zamierzającą się szpadami na demony, podatne na muszkietowe kule. Nic bardziej mylnego. Nie jestem pewna, czy to dobrze. Największy problem mam z kompozycją tej książki. Składa się ona z sześciu  rozdziałów opowiadań, dziejących się w mniej więcej tym samym czasie, powiązanych ze sobą – choć nie do końca. Otóż przeczytawszy pierwsze trzy rozdziały, miałam wrażenie, że to są po prostu opowiadania […]

Ostatni tom serii „Materia prima”. O którym, tak naprawdę, nie wiem co myśleć. Z jednej strony dobrze, że to już koniec, z drugiej – takiego niedosytu nie czułam jeszcze nigdy. Oto jedziemy dalej z niechętnym historii i fabule alchemikiem, prowadzącym najbardziej luksusowy hotel w całej Warszawie. Goście zwykli i niezwykli pukają do drzwi, a skład narodowościowy tychże zmienia się wraz z okupantem. Obecnie są to Niemcy, którzy ani nie mogą pogonić Rosjan dalej na wschód, […]

„Co tam znowu czytasz?” spytał kolega. Pokazuję mu książkę. „Hmm, bardzo filozoficzny tytuł”, zaśmiał się. Nie powiedziałabym, że filozoficzny, raczej jest to coś w rodzaju godzenia się z nieuniknionym losem. Gdyż zdanie będące tytułem książki – „Umrzesz, kiedy umrzesz” – bohaterowie wypowiadają w wielu sytuacjach. Jest ono używane zamiast „nie bądź beksą”. Ma się wrażenie, że słowo „beksa” nie istnieje w słowniku Wikingów. Gdyż niejako o nordyckich wojownikach jest tu mowa. Wykorzystując prawdopodobieństwo historyczne i […]

Kolejna część cyklu zapoczątkowanego „Adeptem”. Tym razem przenosimy się o jakieś pół roku do przodu względem poprzedniej części. Warszawa znajduje się w rękach niemieckich, a front, po uprzednim zatrzymaniu się w pół drogi do Sankt Petersburga, powoli wraca na zachód. Gildię alchemików rozwiązano. Dostęp do Enklawy niemożliwy, co skutkuje wyczerpywaniem się zapasów materia prima. W takich oto okolicznościach Olaf Arnoldowicz Rudnicki ponownie jest wykorzystywany, podpuszczany i „ładnie proszony o pomoc” przez wszystkie strony konfliktu, łącznie […]