Michał Gołkowski

Trzeci tom Bram ze Złota mnie nie zaskoczył. Spodziewałam się, że będzie dobrze, i jest nawet lepiej niż dobrze. Są rzeczy, do których można by się było przyczepić, ale po co? Skoro całość jest zgrana niemal idealnie? Cała książka kręci się wokół oblężenia Konstantynopola, które potrwa rok. W ciągu tego roku, co dnia odbywają się mniejsze i większe potyczki na murach, podczas których emir Maslama próbuje znaleźć słaby punkt obrony. Nasi dzielni wikingowie, z Zahredem […]

Środkowa część trylogii wchodzącej w skład serii, dokładnie w środku planowanego cyklu. Uff, to tylko tak źle brzmi. Proszę Państwa, „Złote Miasto”. W poprzednim tomie Zahred i Mira poznali Wikingów, a nasz bohater z właściwym sobie wdziękiem został ich jarlem na początku omawianej właśnie książki. Uczy ich walczyć po swojemu – jak to robi z każdym wojskiem, które dostaje pod komendę w tych lub innych okolicznościach – i wykorzystując ich głód bogactw, wyprawia się z […]

Zahred staje się coraz bardziej ludzki, a seria coraz ciekawsza. Boli mnie tylko, że zdecydowano się na trylogię w siedmioksięgu i teraz nie jestem pewna – ile tych książek tak naprawdę będzie? Biorąc pod uwagę, jak rozwija się historia opowiadana w serii, może być ich nawet i dwadzieścia. Zahred, który w pierwszym tomie był figurą o niejasnej motywacji (co mnie irytowało) staje się coraz bardziej ludzki. Można zauważyć pewną prawidłowość – im dłużej przebywa w […]

Nieczęsto się zdarza, że kontynuacja książki utrzymuje poziom poprzedniej części. Jeszcze rzadziej, że jest od niej lepsza. Tutaj jest jeden z przykładów – na plus. „Bogowie pustyni” zaczynają się od wybuchu, prawie jak u Hitchcocka (prawie robi, jak zwykle, sporą różnicę, ale o tym później). I znowu Zahred wykorzystuje warunki społeczne panujące w mieście, by „pomóc” historii wejść na tory dla niego korzystne. I tu niespodzianka, bo po 20-stronicowej wartkiej akcji nagle jakby ktoś zaciągnął […]

Ta książka wyzwala emocje – głównie jedną z głównych postaci, gdyż do końca nieznane są jej motywy. Biorąc pod uwagę, jaki ona wywołuje wpływ na wydarzenia powieści, do szewskiej nieraz pasji doprowadza niemożność zrozumienia jej działań i głównie to jest przyczyną kompulsywnego czytania “Spiżowego gniewu”.  Ale od początku. Rzecz dzieje się w fikcyjnym świecie stylizowanym na wzór starożytności. W pierwszej scenie otrzymujemy nagiego kościotrupa,który powoli obleka się tkanką, a potem jako żywy człowiek udaje się […]